Na 11 uur vliegen met XL-Airways (maar wel met XS-extra smalle zetels!) landen we op Phuket International Airport. Twee minibusjes brengen ons naar het Baumanburi Hotel niet ver van Patong Beach (het Blankenberge van Thailand), waar je volgens onze kenner Marcel zeker moet geweest zijn. Ondanks onze vermoeidheid, lopen we toch nog heel de drukke boulevard af op zoek naar een restaurant. We belanden uiteindelijk bij een Arabier die heerlijk Thaïs kookt! Eric trakteert iedereen met een Mai Thai cocktail voor zijn toekomstige 400ste duik. Na het eten lopen we nog even door Bangla Road, hèt bruisende hart van het plaatselijke nachtleven. Daarna laten Guy en ik ons voor de eerste maal dit verlof eens goed masseren.
De volgende morgen � op Valentijn � gaat iedereen zijn gangetje. Sommigen gaan shoppen, of trekken richting de bergen, anderen blijven aan het zwembad liggen. Rond de middag trekken we naar het strand waar Sonia en Kitty zich comfortabel installeren in een ligstoel. De Celle overhaalt ons om onze lunch te kopen aan een rijdend eetstalletje gebouwd rond een Mobilette. Het smaakt heerlijk en we eten het op, gezeten op de rand van den trottoir net zoals de plaatselijke bevolking doet. Ook �s avonds leiden onze gidsen Sonia en Marcel ons naar een heerlijk restaurant en nadien naar een klein marktje waar lachende meisjes ons overhalen om in zo weinig mogelijk slagen een nagel in een boomstam te kloppen.
Zondag staat een dagrit op het programma met een gids die geen enkel woord Engels verstaat en altijd �ja� knikt. Hij rijdt met ons naar enkele uitzichtpunten � eentje met een vereringplaats vol olifantenbeeldjes (heilige dieren) en een lichttoren. Nadien bezoeken we een klein maar mooi tempelcomplex met prachtige kleuren. Regelmatig wordt er vuurwerk afgestoken en de gelovigen kopen kleine velletjes goudpapier die ze kleven op de foto�s van de monniken en op zichzelf. Onze chauffeur brengt ons naar een olifantenattractiepark waar pas een maand geleden een schattige kleintje geboren is. We lunchen in een baai met een prachtig zicht op zee. Nadat we een parelgroothandel hebben bezocht, maken we onze gids snel duidelijk dat hij niet met ons naar andere commerciële souvenirshops moet trekken. Na het eten in de tuin van een toeristisch hotel waar een life band speelt, trekken er nog enkelen naar een massagesalon, anderen opnieuw naar Bangla Road om o.a. de Katois (mannen die geopereerd werden tot vrouwen) te bewonderen of naar een Salsa Bar.
Nadat we maandagnamiddag via de kantoren van Worldwide Dive & Sail zijn gepasseerd, rijden we in een kleurrijke bus de lange pier van Chalong Bay af, naar ons zeiljacht Sampai Jumpa (www.worldwidediveandsail.com)
Ondanks een lengte van 21 meter, is de ruimte op het schip beperkt. Benedendeks bevindt zich in de punt een kajuit met 3 bedden, links en rechts gevolgd door een cabine met schuifdeur voor telkens 2 personen. En dan is er de �leefruimte� met het salon (dat als slaapkamer dient) en nog een dubbel stapelbed slechts van elkaar gescheiden door een gordijn, waardoor je precies in een poppenkast slaapt. Verder vind je er ook nog de keuken van 2 op 2 vierkante meter en een piepklein bureautje.
Het bovendek is voor 3/4de overspannen met een zeil, wat � gelukkig - voor de nodige schaduw zorgt, maar waardoor de Sampai Jumpa helaas nooit met alle zeilen open kan varen.
Enkel het voorste gedeelte van het dek tot aan de boeg is niet overdekt en vandaar heb je �s nachts een prachtig zicht op de sterrenhemel (een aanrader trouwens om buiten te slapen!).
Het is wel wat nipt om met 11 aan de halfronde tafel te eten maar mits 2 extra stoelen lukt het wel.
Aan boord bevinden zich slechts 2 ! toiletten, maar ze zijn dan ook uniek aangezien het water erin permanent blijven draaien (net als een reuze mixer) en steeds automatisch ververst wordt. Super handig, k**ken en plassen zonder sjassen !
De eerste nacht worden we gewekt door een rookalarm, waar de kapitein (de dubbelganger van Filiberreke uit Jommeke) echter dwars doorheen slaapt. Niet echt vertrouwenwekkend, later blijkt dat hij ook verslaafd is aan het snuiven aan een Vickxtubeke en dat hij ook niet kan zwemmen�.
Dinsdag is onze eerste volwaardige duikdag met 4 duiken op het programma. James onze Ierse babbelgrage gids, geeft zeer uitgebreide briefings. Maar het is eigenlijk Chai, zijn veel rustigere Thaïse collega, die de Andaman Zee het beste kent.
De tweede nacht valt er één van de generatoren in panne.
Woensdagochtend lazen we op het briefingbord dat het een nogal speciale dag zou worden aangezien we terug naar Chalong Bay moesten varen om de generator te laten vervangen. Helaas was het een voorteken van nog meer onheil, want iets na het ontbijt kon Guy bijna niet meer bewegen omwille van een blokkering in zijn rug. Gelukkig zijn er in Phuket enkele goede hospitalen waar hij een spuit kreeg en een souvenirdraagtasje vol met medicatie.
�s Avonds trakteert James met schuimwijn voor den aperitief om alle tegenslagen van de dag te helpen vergeten. Er valt één van de weinige regenbuien van de hele vakantie � kort maar krachtig � dus besluiten we wijselijk om die nacht maar eens binnen te slapen ook al omdat we een 8-tal uren moeten varen tot aan de Similan Eilanden.
De volgende dag, beginnen we te genieten van dit nationaal park dat bestaat uit 9 schitterende eilanden met witte zandstranden en tropisch woud. Aan eentje ervan houden we halt om via een lange darm, water over te tappen van een natuurlijke zoetwaterbron. Terwijl we � onze plein� aan �t voltanken zijn, komt een schildpad tussen ons door zwemmen terwijl ze gretig stukjes banaan verorbert die wij haar toegooien. Later op de dag gaan we met enkelen aan land op Donald Duck Bay. Kitty, Pasquale en Eric klimmen helemaal tot bovenaan Sail Rock, één van de vele prachtige rotsformaties die zo typisch zijn voor deze kust. Ook op Wedding en Turtle Bay vind je prachtige baaitjes met ultra witte zandstranden.
De meesten zijn het er wel over eens, het landschap onder water is vaak niet zo kleurrijk (met uitzondering van het prachtige paarsgekleurde Richelieu Rock) als in Egypte, de Malediven of de �Filippoine�. We palmen vaak langs steile, kale, sombere rotsformaties maar dat zorgt wel voor een unieke sfeer, net alsof je duikt tussen de bergen.
Het water is vaak ook wat troebeler en soms staat er zo�n serieuze stroming dat je na 5 minuten �surplassen� slechts 10 centimeter verder bent gepalmd. Volgens Hans komt dit omdat wij salonduik(st)ers en Sissy�s zijn geworden. Wat uiteraard door alle dames aan boord ten stelligste wordt ontkend en met heel veel kabaal weerlegd!!! Gelukkig bijgestaan door onze Marcel die zelfs een brevet stromingsduiken wou laten ondertekenen door Hans
We hebben ook een paar originele onderwatertekens ontdekt voor o.a. de platworm, de kwal en de spookfluitvis. Voor de walvishaai moeten we nog iets uitvinden, maar de meesten onder ons hebben er dan ook � jammer genoeg - nog nooit eentje mogen tegenkomen�. Er viel trouwens weinig grote vis te bespeuren tijdens deze duikvakantie, op een paar fameuze luipaardhaaien, een schattige baby manta en enkele mottige �kastaars� van titantriggers na. Aan kleinere soorten was er daarentegen geen gebrek! Nog nooit zo�n grote scholen glasvisjes gezien!
Er sneuvelden ook een paar duikrecords tijdens deze vakantie : Eric & Kaai 400 � Kitty 300 � Pasquale 200 � Isabelle 50 (waarvan haar 1ste nachtduik � nu is �t pas een echte !)
Verder heeft Hans zich, met succes, aan het fotograferen gezet. Hij kon zelfs nog een paar goeie tips geven aan Pasquale i.v.m. het scherpstellen. En ook ervaren rotten in het vak kunnen nog iedere dag bij leren nietwaar Eric (het is toch véél praktischer om het kapje vóór de lens weg te halen ) en Paparazzi Kitty (als het kadertje groen ziet, is de foto scherp).
De bemanning aan boord is uiterst vriendelijk en behulpzaam. Onze kokkin Nok is een echte vedette, onvoorstelbaar welke smakelijke schotels zij op tafel tovert ! Enkel haar verschillende soorten pap krijgt ze aan mij niet verkocht : lauwe kokosnotenpap, maïspap, knalgroene gelatinetapiocapap�. NO WAY !!
De voorlaatste avond wordt er zelfs gebarbecued aan boord. Zoals steeds worden we uitermate verwend, maar deze keer komt er echt veel te veel vlees en vis op tafel en ook wel veel te veel drank (alle flessen worden soldaat gemaakt! ) en al snel zit den ambiance er heel goed in.
Dit is hét ideale moment om mijn speciale attenties voor Valentijn (beter laat dan nooit) boven te halen. Eén voor één mocht iedereen een verrassing uit een zak vol met Flair gadgets trekken. Er werd serieus wat afgelachen met de sexy handboeien, knalroze penisring, een string met slurfje, een fluo vingerspeeltje (dat uiteindelijk rond Guy�s neus belandde) en nog veel meer leuke en grappige hebbedingen. Dankzij Flair kom je altijd Klair !!
De volgende ochtend zijn we weer ons eigen serieuze zelve, te meer omdat ons verblijf op de boot helaas stilaan ten einde loopt�.
De laatste dag geeft James nog een sympathieke debriefing (net voor we de tips geven door ons te bedanken omdat we zo�n toffe groep waren (mijn gedacht !) en voor ieder van ons een persoonlijk complimentje te maken .
Als afscheid, nemen we nog een groepsfoto voor de Sampai Jumpa die aangemeerd ligt aan de Tap Lamu Pier en vertrekken daarna richting duikcentrum in Chalong.
We lunchen in het mooie Lighthouse (de plaatselijke vuurtoren) met zicht op de pier en nadien vertrekken we naar het gezellige hotel Shanti Lodge voor onze laatste nacht. De volgende voormiddag luieren we nog wat aan het zwembad en rond 14u30 stipt komen 2 minibusjes ons ophalen richting luchthaven. Na iets meer dan 13 u vliegen landen we uitgeput maar rijk aan onvergetelijke herinneringen aan �The best of Thailand� op Zaventemse bodem.
Uw trouwe reisverslaggeefster
ThaiTal
|